Ik zit buiten in de zon als ik nieuwe woorden wil vinden bij mijn visie op ‘leven’.

Het liefst typ ik ‘Léven!’, want ‘leven’ en ‘Léven!’ is twee.

Bij ‘leven’ denk ik, eerlijk gezegd, meer aan ‘overleven’. Elke dag weer met nieuwe moed proberen alle ballen in de lucht te houden. Huis of/én kantoor op orde, sociaal gezien de nodige betrokkenheid, in je werk loyaal en altijd bereid tot meer, om nog maar te zwijgen over alle aandacht die nodig is voor huwelijk, gezin, gezondheid, sport enz. Hoe vaak is het niet een race met onmogelijke bochten..

Hoe vaak is er aan het einde van de dag niet de prangende vraag of het genoeg was… omdat er nog zoveel is blijven liggen.

Natuurlijk is dit leven. Je ademt, beweegt en bent van betekenis. En soms is er ook plezier en voldoening in. Maar oef! Wat is het hard werken!

Nee, liefst type en zeg ik: ‘Léven!’. Waarbij ik als vanzelf iets omhoog veer en blij word. En, eerlijk is eerlijk, meteen ook diep moet peinzen om woorden te geven aan hoe anders dit is en waarom. Alsof het niet te vangen is, zo groots.

Want ‘Léven!’ gaat over een enthousiasme, een passie van binnenuit. Bijna het tegenovergestelde van ‘leven’.. Gaat het bij ‘leven’ over ‘doen wat nodig is’, over ‘wenselijkheid’, over ‘het nodig hebben van waardering’, bij ‘Léven!’ gaat het over ‘jezelf zijn’, over‘ vrij zijn om te doen wat je hart jou ingeeft’, over ‘ruimte voor jouw enthousiasme en passie’, over ‘stevig staan, omdat je weet waarvoor je Lééft!’

Gelukkig herkennen veel mensen beide manieren leven. Het is nooit het één óf het andere. Maar toch denk ik dat we allemaal, meer of minder, vast zitten in de manier van leven die ik het eerst beschreef. En ik geloof ook dat met elk moment dat er bewustzijn komt over delen van je leven die meer met overleven dan met ‘Léven!’ te maken hebben, er een stukje gezond en heel wordt.

Die reis naar bewust-zijn maak ik zelf nog volop mee. Terwijl ik steeds weer verrast ontdek hoeveel verschil het maakt. Het klopt echt: Léven! met een hoofdletter en uitroepteken bestaat! Dit is niet minder dan verschil-makende passie. Niet omdat het moet, maar omdat het kan!

Léven! is voor mij onlosmakelijk verbonden met de Maker van het leven. Met God. Zoals het aardbeienplantje, naast mij op de tuintafel, met al één echte rode aardbei, afhankelijk is van zonlicht en water, zo kan elk stukje in mij niet gaan Léven! zonder Hem.

Wanneer jij verlangt naar echt Léven! ben je van harte welkom. Ik help je graag bewust worden. Of jij in God gelooft is daarbij geen voorwaarde.